در هفته منتهی به ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، بازار طلا و ارز بیش از آنکه با نوسانات شدید قیمتی همراه باشد، دستخوش تغییر رفتار فعالان بازار شد.
به گزارش بنکر (Banker)، رکود معاملات، کاهش حباب سکه و واگرایی در صندوقهای سرمایهگذاری طلا، نشانههایی از احتیاط بیشتر و کاهش انتظارات تورمی را نمایان میکند.
در هفتهای که گذشت، قیمت دلار در محدوده ۸۲ هزار تومان تثبیت شد؛ هرچند نوسانات جزئی دیده شد، اما بازار از ورود سرمایهگذاران بزرگ خالی ماند.
افزایش فضای تردید و سیگنالهای متناقض سیاسی-اقتصادی باعث شد معاملهگران با احتیاط بیشتری عمل کنند. حجم پایین معاملات و نوسانات محدود نیز مهر تأییدی بر رکود نسبی این بازار است.
حباب سکه ترکید؛ تقاضای هیجانی عقبنشینی کرد
یکی از مهمترین اتفاقات روزهای اخیر، ریزش شدید حباب قیمتی سکه امامی بود. این حباب که تا بیش از ۲۰ میلیون تومان پیش رفته بود، اکنون به زیر ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان رسیده است. این کاهش معنادار نشان میدهد که:
- انتظارات تورمی در حال تعدیل است
- خریداران سفتهباز با احتیاط بیشتری وارد بازار میشوند
- احتمال افزایش عرضه هدفمند سکه توسط بانک مرکزی نیز مزید بر علت شده است.
سقوط صندوقهای طلا با وجود رشد اونس جهانی؛ هشدار یا فرصت؟
با وجود رشد ملایم قیمت جهانی طلا، صندوقهای طلای بورسی با افت ارزش مواجه شدند. این مسئله نشانهای از واگرایی بازارهای رسمی و غیررسمی است.
برخلاف گذشته که صندوقها معمولاً با تأخیر از اونس جهانی پیروی میکردند، اینبار بازار داخلی رفتار متفاوتی را رقم زده است.
تحلیل رفتاری بازار طلا؛ تمرکز روی دادهها به جای هیجانات
بازار طلا در هفته اخیر بیشتر از هر زمان دیگری به بلوغ رفتاری نزدیک شده است. فعالان بازار دیگر تنها به دنبال موجسواری روی اخبار نیستند، بلکه تحلیلهای بنیادی و ارزیابی دقیقتر از آینده، جایگزین رفتارهای هیجانی شده است.
در این شرایط، حتی رشد قیمت طلای جهانی یا تزریق سکه به بازار نیز نتوانستهاند موج جدیدی ایجاد کنند.
آنچه آینده بازار را میسازد، تغییر انتظارات ذهنی سرمایهگذاران و سطح اعتماد به ابزارهای مالی مانند صندوقهای طلاست.
واگرایی در بازارهای مالی؛ نشانهای از کاهش ریسکپذیری
قاسم شعبانی، تحلیلگر ارشد بازارهای مالی در گفتوگو با فارس گفت: «رفتار اخیر صندوقهای طلا نشاندهنده کاهش ریسکپذیری سرمایهگذاران است. افراد ترجیح میدهند نقد باقی بمانند یا مستقیماً طلا بخرند، نه از طریق صندوقها.»
او افزود: «محدودیتهای جدید بورس در نوسانگیری هم از جذابیت این ابزارها کاسته است. در عین حال، کاهش تورم نقطهبهنقطه و افت انتظارات تورمی باعث شده صندوقها نتوانند رشد مورد انتظار را تجربه کنند. این واگرایی، سیگنالی مهم برای آینده بازارهاست.»