بررسی‌های یک پژوهش نشان می‌دهد کشورهایی که با بحران‌هایی مانند ابرتورم مواجه بوده‌اند، پس از مدتی تعدادی از صفرهای پول ملی خود را حذف کرده‌اند.
به گزارش بنکر (Banker)، ایران تا به حال ابر تورم را تجربه نکرده، با این حال تورم مزمن در سال‌های گذشته موجب شده است ارزش ریال به‌صورت چشم‌گیری کاهش یابد و نیاز به حذف صفر از پولی ملی احساس شود.
با این حال حذف صفر از پول ملی به تنهایی نمی‌تواند به کاهش تورم منجر شود و تنها می‌تواند تا حدودی از انتظارات تورمی بکاهد.
تجربه کشورهای مختلف نشان می‌دهد که اصلاحات واحد پولی در شرایطی موفقیت‌آمیز بوده که تا پیش از آن اصلاحاتی در زمینه مهار تورم انجام شده باشد.
برای مثال ترکیه در سال2005، 6صفر از لیر حذف کرد؛ اما پیش از آن دولت موفق به مهار تورم شده بود.
در مقابل برزیل بدون تجربه موفقی در زمینه مهار تورم، بارها از صفرهای پول خود کاست و افزایش تورم مجددا موجب کاهش ارزش پول ین کشور شد.
بنابراین می‌توان گفت که با توجه به هزینه‌های بالای حذف صفرهای پول ملی، این اقدام باید زمانی انجام شود که تورم به‌صورت قابل توجهی کاهش یافته باشد.
پژوهشکده پولی و مالی در گزارش«ارزیابی سیاست اصلاح واحد پول ملی» ابعاد مختلف این مساله را مورد بررسی قرار داده است.
تصویر کاهش ارزش ریال
اقتصاد ایران طی دهه‌های اخیر با وجود بروز شوک‌های متعدد تورمی و ارزی، دچار بروز ابرتورم نشده است.
بر اساس این گزارش متوسط کاهش ارزش پول ملی در مقابل دلار آمریکا طی 3دهه اخیر برابر با 20.2درصد بوده است.
همچنین متوسط کاهش ارزش پول ملی از سال1390 برابر با 37.2درصد و طی دوره تحریم‌های شدید اقتصادی در سال‌های اخیر یعنی از سال1397 برابر با 59.9درصد بوده است.
بنابراین اگرچه کشور بحران ابر تورم را تجربه نکرده، اما تجربه چند دهه نرخ‌های بالای تورم موجب شده است که ارزش یک‌ریال به‌عنوان واحد پول ملی کشور در فروردین‌ماه سال1403 به 0.00000156 دلار برسد که جزو کم‌ارزش‌ترین پول‌های ملی در جهان است.
تورم‌های بالا و متوالی در کشورها باعث می‌شود که قدرت خرید یک واحد پول ملی در طول سال‌ها به مرور کاهش پیدا کند.
به نوشته دنیای اقتصاد، این کاهش قدرت خرید پول ملی هم در رابطه با برابری با ارزهای دیگر و هم در خرید کالاها و خدمات خود را نشان می‌دهد.
کاهش ارزش یک واحد پول ملی کاربری اسکناس و مسکوک در معاملات را پرهزینه‌تر می‌کند و در شرایط حاد کارکرد وسیله مبادله بودن و واحد شمارش بودن را دچار اختلال می‌کند.
