این اقتصاددان آلمانی، با نظریات «آدام اسمیت»، اقتصاددان اسکاتلندی به‌شدت مخالف و معتقد است که نباید به اقتصاد به‌صورتی جهانی و آزاد نگاه کرد، بلکه هر کشور باید براساس شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خود، یک طرح اقتصادی ملی و متمرکز را تدوین کند.
رضاشاه و مشاوران او از همان ابتدای دوران حکومت، آموزه‌های لیست را مدنظر قرار دادند و تلاش کردند تا به اصطلاح «دکترین اقتصاد ملی» لیست را در ایران پیاده‌سازی کنند. اولین سخنرانی رضاشاه در مجلس شورای ملی، مشخصه‌های رویکرد اقتصادی لیست را در خود دارد و بعدها ۹ بند از ۱۸بندی که «مستوفی‌الممالک» نخست‌وزیر دوران رضاشاه پیشنهاد می‌دهد، به‌صورت جدی تحت‌تاثیر اندیشه‌های لیست است.
ورود اندیشه‌های لیست به ایران، ناشی از نفوذ متخصصان و مستشاران آلمانی در ایران، در دوران پهلوی اول و همچنین تاثیر صاحب‌نظران ایرانی است که در آلمان تحصیل کرده و در دوران رضاشاه، جایگاه مهم اقتصادی داشته‌اند.
استخدام متخصصان آلمانی در سال ۱۳۰۲ در ایران و تاسیس بانک ملی و اداره آن به دست آلمانی‌ها، از جمله نشانه‌های حضور و تاثیر اندیشه آلمانی و نظریات فریدریش لیست در ایران دوران پهلوی است.
