به گزارش بنکر (Banker)، این کمترین قیمت ثبت شده برای دلار در سال ۹۹ بود و منجر به شکل‌گیری دوگانگی جدیدی میان معامله‌گران فنی در بازار ارز شد. اکنون در بازار سوال مهم برای معامله‌گران این است: آیا مرزشکنی دلار پایه‌ای برای افزایش بعدی این ارز به سوی سطوح بالاتر است یا واقعا شاخص ارزی وارد فاز حرکتی کاهشی تازه‌ای شده است.
پیش از این، برخی معامله‌گران فنی عنوان می‌کردند، شاخص ارزی برای اینکه به سوی مرزهای ۱۷ و ۱۸ هزار تومانی حرکت کند، نیاز است که از کانال ۱۶ هزار تومانی عقب‌نشینی کند و در کانال ۱۵ هزار تومانی حرکت کاهشی داشته باشد. از نظر آنها این موضوع موجب می‌شد که از یکسو خریداران جدید فرصت حضور را در بازار به دست آورند و خون تازه‌ای در رگ تقاضا جریان پیدا کند. از سوی دیگر، نوسان‌گیران با سودگیری از خریدهای پیشین خود آمادگی پیدا می‌کنند که خریدهای تازه را انجام دهند.
در مقابل این نگاه، دسته‌ای دیگر از معامله‌گران باور دارند، بازار پس از اینکه نتوانست از سطح ۱۶ هزار و ۵۰۰ تومانی عبور کند، وارد فاز تازه‌ای از افزایش فروش‌ها شد. از نظر این گروه پایین رفتن دلار از مرز ۱۶ هزار تومانی تاییدی بر این ادعا بود که تقاضای خاصی در بازار وجود ندارد. به باور آنها، از آنجا که احتمال کمی وجود دارد که تقاضای ارزی طی روزهای آتی تغییر کند، احتمال بازگشت قیمتی چندان قوی نیست؛ آنها به ادامه افت بیشتر شاخص ارزی خوش‌بین هستند.
به گفته آنها، صرافی‌ها این روزها در بازار فعالیت خاصی ندارند و آنهایی هم که باز هستند مشتری خاصی ندارند. در این میان، معاملات حواله‌ای نیز گفته می‌شود بسیار کاهش پیدا کرده است. به گفته یکی از فعالان به‌عنوان مثال بازار دبی تعطیل است و خرید و فروش خاصی برای درهم صورت نمی‌گیرد و معاملات در آنجا هم بیشتر به‌صورت پشت خطی است. این دسته از فعالان انتظار دارند تا زمانی که به دلیل گسترش ویروس کرونا، تجارت مختل شده است، افزایش قیمت خاصی نیز در سمت ارزهای مختلف صورت نخواهد گرفت.
در مقابل دسته دیگری از فعالان باور دارند، خبرهای منفی چند وقت اخیر سمت انتظارات را تحت تاثیر قرار داده‌اند و بازار به دنبال یک نقطه کف برای استارت افزایش بعدی است. به باور آنها کاهش قیمت نفت و احتمال پایین ماندن بهای آن یکی از مهم‌ترین عواملی است که انتظار بازیگران ارزی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. صندوق بین‌المللی پول (IMF) نیز در آخرین نسخه گزارش دورنمای اقتصادی جهان، قیمت هر بشکه نفت را بالای ۳۵ دلار پیش‌بینی نکرده است.
از نظر این دسته از بازیگران، فشار پایین بودن نفت هم سمت عرضه ارز را در نهایت تضعیف می‌کند و هم کسری بودجه بیشتر را نصیب کشور می‌کند. عده‌ای نیز عنوان می‌کنند با باز شدن کم‌کم مبادلات تجاری، بازار با یک تقاضای اولیه زیاد روبه‌رو می‌شود و همین عامل می‌تواند زمینه‌ساز رشد قیمت دلار شود.
در واقع می‌توان گفت افت قیمت دلار در روزهای اخیر بیشتر از قبل معامله‌گران را در یک دوگانه تصمیم‌گیری قرار داده است: افرادی که به ادامه افت قیمت خوش‌بین هستند و به دنبال فروش ارز هستند و دسته‌ای که به دنبال خرید در قیمت‌های پایین‌تر و آماده برای افزایش‌های بعدی هستند.
در روزی که دلار کاهشی بود، سکه تمام بهار آزادی نیز نتوانست حرکت افزایشی خاصی را از خود نشان دهد. روز پنج‌شنبه فلز گرانبهای داخلی ۵ هزار تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای ۶ میلیون و ۴۸۵ هزار تومان رسید. کاهش بهای سکه در شرایطی رخ داد که بهای اونس در بازارهای جهانی همچنان بالای مرز هزار و ۷۰۰ دلاری باقی مانده بود. به نظر می‌رسد افزایش بهای اونس می‌تواند سکه را تا حدی در برابر کاهش قیمت دلار محافظت کند؛ ولی سکه به راحتی با اهرم طلای جهانی نمی‌تواند در مسیر افزایشی قرار بگیرد.
