به گزارش بنکر (Banker)، با این حال، گروهی از فعالان، دلایل دیگری هم برای تغییر جهت قیمت‌ها عنوان می‌کردند. به‌عنوان مثال، گروهی باور داشتند، طرح مجلس که طرح اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها نام گرفته بود، در رشد قیمت دلار اثر داشت.
این گروه اعتقاد داشتند که نوسان‌گیران پیرامون این طرح با ذکر مسائلی از قبیل اینکه ایران با اجرایی کردن مفاد طرح مجلس، به‌صورت عملی کلید خروج از برجام را زده است، جوسازی می‌کردند و سعی داشتند انتظارات معامله‌گران را تحت تاثیر قرار دهند. در این میان، گروهی هم باور داشتند، رشد قیمت دلار از متغیر واقعی‌تری حمایت می‌شده است و آن هم افزایش نرخ حواله درهم بود. نرخ حواله درهم روز دوشنبه به بالای مرز حساس ۸ هزار تومانی رفت و طبیعی بود که بازار داخلی در واکنش به این اتفاق، افزایشی شود.
نرخ حواله درهم و دلار در بازار داخلی با یکدیگر رابطه مستقیم دارند و به‌طور سنتی افزایش یکی به رشد دیگری منجر می‌شود. برگشت درهم به زیر مرز ۸ هزار تومان می‌تواند بار دیگر انتظارات کاهشی را در بازار فعال کند و افزایش آن به بالای محدوده ۸هزار و ۲۰۰ تومان، افزایشی‌ها را در بازار داخلی فعال‌تر خواهد کرد.
عده‌ای از تحلیلگران هم اعتقاد داشتند، فارغ از عوامل روزمره، وقایع بنیادی در رشد قیمت دلار اثر داشتند. این دسته بیشتر به رشد متغیر نقدینگی اشاره داشتند. دنیای‌اقتصاد در گزارشی خبر داده بود که رشد نقطه به نقطه «پول» در شهریورماه به ۲/ ۸۰ درصد رسیده است. همچنین نسبت «پول به نقدینگی» در آخرین ماه تابستان از ۲۰ درصد عبور کرد. براساس آمارهای بانک مرکزی، رشد نقدینگی در شهریورماه به ۲/ ۳۶ درصد رسیده که این نرخ نیز در ۶ سال اخیر بی‌سابقه بوده است.
طبیعتا چنین افزایش‌هایی، فضای تمام بازارها را به‌طور تدریجی تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و در صورت ادامه آن، قیمت دلار از سوی متغیرهای بنیادی برای رشد قیمت حمایت می‌شود. با این حال، دولت و بانک مرکزی می‌توانند با سیاست‌های انقباضی و انضباطی بیشتر در مسیر کاهش سرعت رشد نقدینگی حرکت کنند و در نتیجه ثبات بیشتری در آینده بر بازارها حاکم شود.
