به گزارش بنکر (Banker)، در سال‌های اخیر خروج بانک‌ها از وظیفه اصلی خود یعنی «واسطه‌گری وجوه» و ورود آنها به ورطه بنگاه داری، مال‌اندوزی و توأمان فقدان بهداشت اعتباری در نهایت منجر به افزایش دارایی‌های موهومی آنها، بالا رفتن خطر ورشکستگی، خلق بی‌ضابطه و نامحدود نقدینگی شده که شکل نهایی آن وضعیت فعلی است.
اینکه عده‌ای اندکی شاید کمتر از ۱۰۰۰ نفر بیش از ۵۰ درصد تسیهلات بانکی را دریافت می‌کنند و در نهایت بهای این بریز و بپاش‌ها از جیب تمام مردم با تورم خارج خواهد شد.
بررسی لیست بدهکاران بانکی منتشر شده نشان می‌دهد که از ۱۳ شرکتی که ابر بدهکاران بانکی و ابر وام‌گیرندگان بانکی هستند ۶ شرکت زیانده بوده، ۵ شرکت صورت مالی از خود منتشر نکرده و ۲ شرکت نیز سودده بوده‌اند.
بررسی تجمیعی سود و زیان این ۱۳ شرکت، نشان می‌دهد که این شرکت‌ها در مجموع ۴۵ هزار میلیارد تومان زیان انباشته داشته‌اند.
بدین ترتیب ۱۳ شرکتی که تا به حال بیش از ۳۵۰ هزارمیلیارد تومان وام دریافت کرده‌اند، عملکرد زیانباری درحدود ۴۵ هزارمیلیارد تومان داشته‌اند. احتمالاً اگر همین وام‌ها را مجدداً در سیستم بانکی سپرده‌گذاری می‌کردند کمتر به خودشان و اقتصاد ضرر زده بودند.
