رئیس کل بانک مرکزی دیروز در اظهارات خود همچنین جمله قابل تاملی را بیان کرد و گفت: «طبق قانون ما می توانیم به دلیل اضافه برداشت، شرکت‌ها و بنگاه های بانک‌ها را بگیریم ولی علاقه‌ای نداریم دارایی‌های بزرگ بانک‌ها را که متعلق به سپرده گذاران است، بگیریم».
با توجه به این که در حال حاضر بانکی که بدترین وضعیت را در بین بانک های کشور دارد، بانک آینده است، معلوم نیست آیا اظهارات فرزین شامل این بانک که مالک ایران مال هست نیز می شود یا خیر؟
سه راه پیش روی بانک آینده
در خور ذکر است در حال حاضر سه راه پیش روی این بانک وجود دارد.
اول این که ساختار این بانک حفظ و البته با منابع بیرونی اصلاح شود.
دوم این که بانک به طور دفعی منحل یا ادغام شود.
سوم این که این بانک به مرور از نظر ترازنامه ای و با پرداخت بدهی به بانک مرکزی کوچک تر شود تا این که سرانجام منحل شود.
به گفته برخی کارشناسان، به نظر می رسد بانک مرکزی در حال حاضر، بیشتر روی راهکار نخست که اتفاقاً بدترین راهکار است، تمرکز دارد.
چرا که طبق اظهارات میثم ظهوریان عضو کمیسیون اقتصادی مجلس مستلزم تزریق ۱۷۰ همت از منابع عمومی به این بانک است که حتی از هزینه های انحلال این بانک نیز ۲۰ تا ۳۵ همت بیشتر است.
ضمن این که در صورت انتخاب گزینه استمهال، امکان تشدید و تعمیق مجدد ناترازی بانک در یک فاصله زمانی نیز بسیار بالاست.
در مقابل، راه حل سوم، به گفته مجید شاکری اقتصاددان از نظر فنی معقول تر است.
چرا که موجب می شود ایران مال به عنوان بزرگ ترین دارایی بانک آینده به پایه صندوق املاک و مستغلات تبدیل شود و به صورت بازاری و بدون ارزان فروشی به فروش برسد.
همچنین زیان شناسایی شده به صورت مدیریت شده در ترازنامه بانک منعکس خواهد شد بدون آن که از ابتدا نیاز به منابع بیرونی برای کنترل فرایند اصلاح بانک داشته باشیم.
