محمدرضا فرزین رییس کل بانک مرکزی ایران از آن دسته مدیرانی است که میتواند برای صیانت از جزیره و جایی که در آن حکمفرمایی میکند دیگر نهادها و سازمانها را با دردسر روبهرو کند و در این کار مهارت دارد.
وی که برای مدتی اجرای راهبرد پرداخت یارانه در دولت محمود احمدینژاد را برعهده داشت از همان مرکز توانست فعالیت دیگر نهادها را قفل کند و کار را گونهای سامان داد که پرداخت یارانه به تولیدکنندگان را همراه با سیاست سختگیرانه تثبیت قیمتها اجرا کرد.
او در این بیست روز تازهسپریشده نیز تصمیمهایی گرفته است که تا امروز روند و چشمانداز صادرات را با دشواری مواجه کند و خواهد کرد.
رئیس جدید بانک مرکزی با تثبیت قیمت دلار نیمایی و باز گذاشتن راه قیمت ارز در بازار آزاد تفاوت این قیمت دو بازار را به ۱۷۵۰۰ تومان رسانده است. به عبارت دیگر قیمت هر دلار در بازار آزاد ۵۷ درصد بالاتر از دلار نیمایی شده است.
مردم بیشتر حواسشان جمع است
با این همه او بدون اینکه این تفاوت قیمت چشمگیر را ببیند یا چیزی بگوید به سادگی به شهروندان میگوید: «اگرچه نگرانیهای مردم را در مورد بازار ارز درک میکنیم اما نگران نباشند چرا که ما برای حفظ ثبات و آرامش در بازار از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم کرد و حواسمان به بازار هست.»
فرزین به عنوان رییس بانک مرکزی هم باید بداند مردم بیشتر از او حواسشان به صعود قیمت دلار و بیثباتی در قیمتهای کالا و خدمات و به ویژه قیمت مواد غذایی هست و این حواسجمعی مردم با همه درد و رنجی است که تورم بر آنها تحمیل میکند.
شهروندان ایرانی در همین چند سال تازهسپریشده بارها وعدهها و سخنان به ظاهر امیدوارکننده روسای دولتهای انقلابی به ویژه دولت دهم و نیز دولت سیزدهم و روسای قبلی بانک مرکزی را درباره اینکه قیمت دلار و سکه را ارزان میکنیم شنیدهاند و این خبر سوختشده که منابع ایران آزاد میشوند را خواندهاند. آقای فرزین! فعالان اقتصادی نیز حواسشان هست و تجربه دوران فعالیتتان در دولت محمود احمدینژاد را در ذهن دارند.
رفتارهای آمرانه شما باید در برابر نهاد دولت باشد نه در برابر شهروندان و فعالان اقتصادی. شهروندان بیشتر از شما حواسشان به افزایش قیمت دلار هست و این را باید بدانید که تاریخ و شهروندان داوری سختی درباره کسانی که کار را بر آنها سخت میکنند خواهند داشت.